вторник, 24 мая 2011 г.
Ծովափին...
Ուզում եմ ծովափին լինել... պալմաներ լինեն, մանր ոսկեգույն ավազ... արև... ջուրը տաք լինի ու պարզ, գունավոր ձկնիկները լողան ափին մոտիկ ու ինձ էլ լողալ սովորեցնեն... ուզում եմ պառկեմ արևի տակ ու չմտածեմ ոչնչի մասին, անգամ ոչնչի մասին չմտածելու մասին չմտածեմ... համակարգիչս, հեռախոսներս, ֆոտոս, լվացքի մեքենան, հեռուստացույցը, վարսահարդարիչը, ոնքեր հանիչը :) , ժամացույցներս, դուխիիներս, զարդերս, զգեստապահարանս ու էլի լիքը նման անպետք բաներ չլինեն իմ ափին... լինեմ միայն ես, ջուրը, ձկնիկներն ու արևը... ազնիվ խոսք ինձ երեք օրն էլ է բավական, որ հագնամ ... ուզում եմ գունավոր թռչուններ լինեն պայլամաների վրա... ուզում եմ այնտեղ գիշեր չլինի... չմթնի երբեք, միշտ պայծառ ու լուսավոր լինի... թեև աշխարհի ամենահրաշալի մուլտի ծերուկը այլ բան է հուշում, բայց երեք օր կարելի է էլի անընդմեջ արև տեսնել... սիրեք արևը` տաքությունը, լույսը... ԱՊՐԵՔ ՍԻՐՈՎ` Անի Մաղաքյան
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий